– race on another planet –
Van te voren
Gedurende het najaar 2022 ontstond bij ons (Ann, Lindsey en mezelf) het idee om weer eens de voorjaarszon van Lanzarote op te zoeken. Kwestie van aan het einde van de winter energie te
tanken. “Toevallig” is er precies op dat moment een triatlon wedstrijd vertelde ik aan Ann. Ze wist echter wel beter en al snel was het plan gesmeed om in maart 2023 de Ironman 70.3 te doen in
combinatie met een fijne vakantie.
Een race in maart betekent natuurlijk wel dat er in de koude wintermaanden al flink getraind moet
worden. Mijn woon-werk verkeer verliep dus vanaf oktober al met de fiets ipv met de auto. Qua tijd verschilden dat niets aangezien ik anders toch altijd in de file stond. De looptrainingen volgens schema verliepen ook vrij vlot en door mijn deeltijds werken (vanaf oktober) kon ik ook voldoende zwemtrainingen inlassen.
Een klein probleem was om een fiets ter plekke te hebben. Logistiek was het voor mij onmogelijk
om met twee valiezen, een rolstoel en een fietstas te reizen. Om ter plaatse een fiets te huren
bleek ook niet zo gemakkelijk. Gewone koersfiets met opzet stuurtje voor enkele dagen huren is
dan ook weer niet optimaal. Rene Delbaere kwam met de perfecte oplossing .. hij wou hetzelfde
reisschema doen en in hetzelfde hotel verblijven en zodoende helpen met het transport van fiets
etc. Zo gezegd, zo gedaan.
Na een haast perfecte voorbereiding/training vertrokken we op 10 maart vanuit Eindhoven naar Lanzarote.
Op het eiland
Na een lange vlucht aangekomen in het zonnige Lanzarote en na het uitpakken direct de stijve
benen gestrekt met een kort pittig loopje. De volgende dag gevolgd door een flinke fietstocht om
alm een deel van het parcours te verkennen. Dat is hier toch wel iets anders dan langs het kanaal
stoempen. De volgende dag volgde onze eerste openwater training van het jaar. Johan Pauwels,
die inmiddels ook gearriveerd was zwom ook mee. Ik kon die twee haaien bijlange na niet volgen
en zwom dus maar een flink stukje door. Na een tijdje ben ik dan maar omgedraaid en naar het
strand gezwommen. Rene en Johan waarden ook omgedraaid en wilden naar mij toezwemmen,
maar omdat ik verder was gezwommen dan hun zagen ze me niet. Kort gezegdes er toch een
lichte paniek toen ze me niet snel terug vonden bij de plek op het strand waar we onze slippers
hadden weggelegd. Ik vond ze ook niet meer en ondertussen had Rene al naar mijn vrouw gebeld
om te vragen waar ik was. Maar die had mij dus ook nog niet gezien. Nog grotere paniek;
Uiteindelijk kwamen Rene en ik elkaar tegen op straat en vielen elkaar in de armen; wat een
opluchting; Op Strava konden we nadien enigszins verklaren wat er gebeurd was.
De volgende dag ging Johan ons het parcours nogmaals tonen en we hebben over de bekende
Timanfaya mooie foto’s kunnen maken. In het nabijgelegen cafeetje hebben we de be-fast club
vereeuwigd door met een witte stift op de omheining te schrijven. Johan ging nog alleen een
eindje verder fietsen en had ons gewaarschuwd om goed de verkeersregels te respecteren omdat
de politie hier iets anders is dan in België. Een minuut erna moesten we op een rondpunt afslaan
en omdat er nog enkele auto’s naderden wachtte ik even met oversteken en reed alvast in
tegengestelde richting links van de weg naar de richting van het rondpunt. Toen de auto’s weg
waren stak ik netjes over (door een doorgetrokken streep)… we werden meteen aangehouden
door een zeer ijverige agent , die hevig stimulerend mij gebaarde om af te stappen en meteen
schreeuwde om mijn papieren te laten zien. Oeps..die lagen nog in het hotel. Toen kreeg ik het wel
een beetje benauwd en ik voorzag al een van der Poel scenario met Jantje in de bak voor een
paar dagen. Gelukkig kon ik mijn licentie, die op m’n gsm stond tonen en de agent begon al iets
milder te worden. Ik ben er gelukkig met een flinke reprimande van af gekomen, maar besefte wel
dat ik geluk had gehad en dat het een domme actie van mij was geweest.
De verdere week hebben we rustige trainingen (zowel loop, fiets als zwem) gedaan om zodoende perfect
voorbereid aan de start te komen.
De wedstrijd
Om 7:10 begon de zwemstart voor de age Groupers en we moesten dus al zeer vroeg uit de
veren. Ik had met Rene al vaak de tactiek besproken en de sleutel lag bij doseren. Het zwemmen
was voor mij als gewoonlijk het zwakke onderdeel en met de wind had ik wel een beetje schrik,
maar ik kon toch redelijk goed doorzwemmen. Hier en daar een beetje last van een spartelende
schoolslagzwemmer en soms een snellere zwemmer proberen te volgen in de voeten. Redelijk
comfortabel uit het water en een snelle wissel. Maar met de fiets in de hand moesten we toch
zeker 600 a 700 meter lopen om erop te mogen springen. Bij het fietsen direct het vermogen van
200 Watt gevolgd en met meteen de beklimming van de Femes naar de 260 Watt opgetrokken.
Hele groepen fietste ik redelijk gemakkelijk voorbij. De wind stond pal op de neus en was zelfs
voor Lanzarote-begrippen flink aanwezig. Hierna volgende El Golfo en dan de Timanfaya.
Daarboven spookte het wel met flinke windvlagen; je moest je stuur flink vasthouden! Na 2 keer
de Timanfaya ging het met de wind in de zeilen richting Playa Blanca. Ik kon het niet bijgepraat
krijgen aldus ging het laatste gedeelte snel vooruit. Na wederom een snelle wissel goed begonnen
aan het lopen. Ik had een schema van 5’40” – 6’ per km en NIET wandelen gepland. De eerste
km’s gingen als vanzelf een het tempo lag tussen 5’30” en 5’35” per km met een fantastisch
gevoel. Na 10 km begonnen de eerste tekenen van vermoeidheid te komen, maar het ging toch
nog redelijk vlot. Een ander probleem was een steeds vollere blaas…dju, ik moet weer eens
plassen. Het loopparcours was ook redelijk geaccidenteerd en met soms weer die wind vol op de
neus. Bij km 17 moest ik dan toch uiteindelijk naar de wc en dat was dan een kilometer van ruim
8’. Mijn tempo zakte dus van 5’38” naar 5’50”, Spijtig. De laatste kilometers waren moeilijk, maar
dat zal wel bij iedereen het geval zijn geweest.
Zeer tevreden en trots op mijn race kwam ik binnen in een tijd van 6u01’25”
Gegevens
Klassering
- 548e van de 991 overall
- 12e van de 33 in age group 60-64
Met grote dank aan mijn gezin voor begrip en ondersteuning en aan Rene Delbaere voor de
goede schema’s, tips en begeleiding tijdens het verlof …. en voor het uittesten van alle drank en
cocktails van het hotel.
